<h3 style="text-align:center;">鄭板橋《梅蘭竹菊》</h3> <h1>梅花與蘭花、竹子、菊花,被譽(yù)為花中“四君子”。梅花傲雪,蘭花清秀,菊花淡香,竹子颯爽,自古以來在中國(guó)人的心目中,它們分別具有傲、幽、堅(jiān)、淡的高潔品格,正是根源于對(duì)這種審美人格境界的神往,“四君子”成為中國(guó)人感物喻志的象征,詠物詩(shī)和文人畫中最常見的題材。</h1> <h1>梅花,又名“五福花”,與松、竹合稱為歲寒三友。梅花五片花瓣,象征著幸福、快樂、順利、長(zhǎng)壽、和平。五瓣還表示五福:福、祿、壽、禧、財(cái)。梅的特色 :探波傲雪,剪雪裁冰,一身傲骨,是為高潔志士。在中國(guó)傳統(tǒng)文化中,梅以它的高潔、堅(jiān)強(qiáng)、謙虛的品格,給人以立志奮發(fā)的激勵(lì)。在嚴(yán)寒冰雪中,梅開百花之先,獨(dú)天下而春。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【當(dāng)代】田國(guó)華《賦梅》<br> 梅<br> 花魁<br> 展萼蕊<br> 任北風(fēng)吹<br> 有松竹伴隨<br> 不與群芳爭(zhēng)媚<br> 暗香浮動(dòng)雪中飛<br> 含章殿唯余相思淚<br> 壽陽已去尋向誰的眉<br> 縱失知己芳心無悔<br> 謝絕蜂蝶棲蓓蕾<br> 歷盡苦寒滋味<br> 曼舞無傷悲<br> 情暖心醉<br> 待春歸<br> 守歲<br> 梅</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【漢】《樂府詩(shī)》<br>庭前一樹梅,寒多未覺開。<br>只言花似雪,不悟有香來。<br>【遼金元】孫蕙蘭《綠窗詩(shī)》<br>燦燦梅花樹,盈盈似玉人。<br>甘心對(duì)冰雪,不愛艷陽春。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】王安石《梅花》<br>墻角數(shù)枝梅,凌寒獨(dú)自開。<br>遙知不是雪,為有暗香來。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【南北朝】謝燮《早梅》<br>迎春故早發(fā),獨(dú)自不疑寒。<br>畏落眾花后,無人別意看。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【唐】齊己《早梅》<br>萬木凍欲折,孤根暖獨(dú)回。<br>前村深雪里,昨夜一枝開。<br>風(fēng)遞幽香出,禽窺素艷來。<br>明年如應(yīng)律,先發(fā)望春臺(tái)。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【明】蘭茂《早梅》<br>東風(fēng)破早梅,向暖一枝開。<br>冰雪無人見,春從天上來。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【明】道源《早梅》<br>萬樹寒無色,南枝獨(dú)有花。<br>香聞流水處,影落野人家。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【清】張謇《早梅》<br>無限含春意,朔風(fēng)吹未開。<br>不知?dú)堁├铮延邪迪銇怼?lt;/h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【唐】張謂《早梅》<br>一樹寒梅白玉條,迥臨村路傍溪橋。</h1><h1 style="text-align:center;">不知近水花先發(fā),疑是經(jīng)冬雪未銷。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【唐】柳宗元《早梅》<br>早梅發(fā)高樹,回映楚天碧。<br>朔風(fēng)飄夜香,繁霜滋曉白。<br>欲為萬里贈(zèng),杳杳山水隔。<br>寒英坐銷落,何用慰遠(yuǎn)客。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】黃公度<br>《早春紅梅盛開有感》<br>不與雪霜分素艷,卻隨桃杏競(jìng)芳辰。<br>自知孤潔群心妒,故著微紅伴早春。</h1> <h3 style="text-align:center;">于希寧《白梅》</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【元】王冕《白梅》<br>冰雪林中著此身,不同桃李混芳?jí)m。<br>忽然一夜清香發(fā),散作乾坤萬里春。</h1> <h1 style="text-align:center;">【晚唐五代】李九齡《寒梅詞》</h1><h1></h1><h1 style="text-align:center;">霜梅先拆嶺頭枝,萬卉千花凍不知。<br>留得和羹滋味在,任他風(fēng)雪苦相欺。</h1> <h3 style="text-align:center;">于希寧《雪梅》</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】盧梅坡·《雪梅》<br>其一<br>梅雪爭(zhēng)春未肯降,騷人擱筆費(fèi)評(píng)章。<br>有梅無雪不精神,有雪無詩(shī)俗了人。<br>日暮詩(shī)成天又雪,與梅并作十分春。</h1><h1 style="text-align:center;">梅須遜雪三分白,雪卻輸梅一段香<span style="font-size:16px;">。</span></h1><h1 style="text-align:center;">其二<br></h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】嚴(yán)粲《雪梅》<br>報(bào)道梅邊雪未休,披衣晨起上簾鉤。<br>孤根清健元如許,空為花寒一夜愁。</h1> <h3 style="text-align:center;">于希寧《霜?dú)饧t梅》</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【遼金元】麻九疇《紅梅》<br>一種冰魂物已尤,朱唇點(diǎn)注更風(fēng)流。<br>歲寒未許東風(fēng)管,淡抹濃妝得自由。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】宋徐恢《紅梅》<br>江梅閑盡臘梅稀,又是紅梅占曉枝。<br>卻憶東坡詩(shī)上語,淡妝濃抹總相宜。</h1> <h1 style="text-align:center;">【宋】劉嗣慶《紅梅》<br />瞥眼繁華處處空,寒林獨(dú)透一枝紅。<br />入時(shí)姿態(tài)人爭(zhēng)羨,清韻須知冰雪同。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【明】謝文爵《紅梅》<br>近水窗籬壓眾芳,檀心一點(diǎn)漏春光。<br>世情多厭冰霜面,故作東風(fēng)冶艷妝。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【明】周述《踏雪尋梅》<br>一路寒山雪未消,尋芳不惜碎瓊瑤。<br>梅花昨夜將春色,開到江南第幾橋。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【清】楊紀(jì)元《踏雪尋梅》<br>清夢(mèng)難禁昨夜寒,朔風(fēng)凜凜雪漫漫。<br>明知春在梅花上,破曉騎驢仔細(xì)看。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【唐】令狐楚《游春詞》<br>高樓曉見一花開,便覺春光四面來。<br>暖日晴云知次第,東風(fēng)不用更相催。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】劉辰翁《探梅》<br>江天欲雪未雪時(shí),絕江探梅驢倒騎。</h1><h1 style="text-align:center;">空中著我方成畫,亂后逢花且賦詩(shī)。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】楊萬里《探梅》<br>山間幽步不勝奇,正是深寒淺暮時(shí)。<br>一樹梅花開一朵,惱人偏在最高枝。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【清】龍為霖《尋梅》<br>疏影橫斜一水遙,不辭深夜探煙梢。<br>三更踏月歸來晚,猶帶寒香度石橋。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】楊公遠(yuǎn)《訪梅》<br>荒寒茅屋是誰家,獨(dú)木橋橫小徑斜。<br>卻是無人行到處,春風(fēng)先已到梅花。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】朱南杰《孤山觀梅》<br>費(fèi)盡年年造化功,精神全在雪霜中。<br>一枝映帶窗前月,消得逋仙作主翁。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】葛天民《見梅》<br>絕憐生意上寒枝,幾度巡檐錯(cuò)恨遲。<br>數(shù)點(diǎn)疏花人未見,窗開早被月明知。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】史彌應(yīng)《小春見梅》<br>孤根十月已先溫,不待春風(fēng)破玉痕。<br>冷艷一枝何處見,竹邊池閣水邊村。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋代】林逋《山園小梅》<br>其一<br>眾芳搖落獨(dú)暄妍,占盡風(fēng)情向小園。<br>疏影橫斜水清淺,暗香浮動(dòng)月黃昏。<br>霜禽欲下先偷眼,粉蝶如知合斷魂。<br>幸有微吟可相狎,不須檀板共金尊。<br>其二<br> 剪綃零碎點(diǎn)酥乾,向背稀稠畫亦難。<br>日薄從甘春至晚,霜深應(yīng)怯夜來寒。<br>澄鮮祇共鄰僧惜,冷落猶嫌俗客看。<br>憶著江南舊行路,酒旗斜拂墮吟鞍。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【唐】李群玉《山驛梅花》<br>生在幽崖獨(dú)無主,溪蘿澗鳥為儔侶。<br>行人陌上不留情,愁香空謝深山雨。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【唐】王適《江濱梅》<br>忽見寒梅樹,開花漢水濱。<br>不知春色早,疑是弄珠人。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】王十朋《江梅》<br>園林盡搖落,冰雪獨(dú)相宜。<br>預(yù)報(bào)春消息,花中第一枝。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【遼金元】丁鶴年《臨水梅》<br>疏花清有影,止水凈無埃。<br>好似菩提樹,明明照鏡臺(tái)。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【明】張寧《園梅盛開》<br>暖透孤根雪乍消,冰花萬點(diǎn)綴寒條。<br>尋幽欲寄山中客,忘卻西湖有斷橋。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【遼金元】李翠娥《庭前梅花》<br>粲粲梅花樹,盈盈似玉人。<br>甘心對(duì)冰雪,不愛艷陽春。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【清】王士祿《庭梅》<br>索笑憐窗曉,流光照砌春。<br>那須江上見,宛似弄珠人。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋代】陸游《卜算子·詠梅》<br>驛外斷橋邊,寂寞開無主。<br>已是黃昏獨(dú)自愁,更著風(fēng)和雨。<br>無意苦爭(zhēng)春,一任群芳妒。<br>零落成泥碾作塵,只有香如故。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【近代】毛澤東《卜算子·詠梅》<br>風(fēng)雨送春歸,飛雪迎春到。<br>已是懸崖百丈冰,猶有花枝俏。<br>俏也不爭(zhēng)春,只把春來報(bào)。<br>待到山花爛漫時(shí),她在叢中笑。</h1> <h3 style="text-align:center;">于希寧《傲雪》</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】程瑞《詠梅》<br>清淺溪橋水,高低籬外枝。<br>這些風(fēng)骨異,瘦盡古今詩(shī)。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】朱淑真《詠梅》<br>雪格冰姿蠟蒂紅,水邊山畔淡煙籠。</h1><h1 style="text-align:center;">江風(fēng)也似知人意,密遞清香到室中。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】范楷《詠梅》<br>開遍南枝又北枝,春風(fēng)消息不嫌遲。<br>平生自抱冰為骨,莫待趨炎附熱時(shí)。</h1> <h1></h1><div style="text-align:center;"><br /></div><div style="text-align:center;">【清】惲壽平《獨(dú)清圖》</div><div style="text-align:center;">花從殘歲滅,香帶暮煙生。</div><div style="text-align:center;">不作繁華想,增余冰雪心。</div> <h3 style="text-align:center;">于希寧《雙題綠梅》</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】李少云《詠梅花》<br>素艷明寒雪,清香任晚風(fēng)。<br>可憐渾似我,零落此山中。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】晁公溯《詠瓶中梅》<br>折得寒香日暮歸,銅瓶添水養(yǎng)橫枝。<br>書窗一夜月初滿,卻似小溪清淺時(shí)。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【唐】韓翃《梅花落》<br>新歲芳梅樹,繁花四面同。</h1><h1 style="text-align:center;">春風(fēng)吹漸落,一夜幾枝空。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】馬知節(jié)《枯梅》<br>斧斤戕不死,半蘚半枯槎。<br>寂寞幽巖下,一枝三四花。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】史文卿《枯梅》<br>樛枝半著古苔痕,萬斛寒香一點(diǎn)春。<br>總為古今吟不盡,十分清瘦似詩(shī)人。</h1> <h3 style="text-align:center;">于希寧《騰空老驥》</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【遼金元】鄭允瑞《梅花》<br>歲寒冰雪里,獨(dú)見一枝來。<br>不比凡桃李,春風(fēng)無數(shù)開。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【唐】崔道融《梅花》<br>數(shù)萼初含雪,孤標(biāo)畫本難。<br>香中別有韻,清極不知寒。<br>橫笛和愁聽,斜枝倚病看。<br>朔風(fēng)如解意,容易莫摧殘。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】范仲淹《梅花》<br>蕭條臘后復(fù)春前,雪壓霜欺未放妍。<br>昨日倚闌枝上看,似留春意入新年。</h1> <h1 style="text-align:center;">【宋】張繼先《庵居雜詠九首》<br /></h1><h1>庵前桃李春爭(zhēng)開,雪里見花惟有梅。<br /></h1><h1>莫謂枝梢有分別,根本自異非人栽。<br /></h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】陳師道《蠟梅》<br>一花香十里,更值滿枝開。<br>承恩不在貌,誰敢斗香來?</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】張綱《次韻公顯賦臘梅》<br>愁里危腸日九回,今朝愁眼為花開。<br>一枝斜倚向人笑,應(yīng)報(bào)上林春信來。</h1> <h3>(以上梅畫為畫家于希寧先生所作,1913年至2007年12月,山東省藝術(shù)學(xué)校校長(zhǎng),山東藝術(shù)學(xué)院副教授、教授、副院長(zhǎng)、名譽(yù)院長(zhǎng)。1998年山東藝術(shù)學(xué)院設(shè)立“于希寧中青年教師藝術(shù)獎(jiǎng)勵(lì)基金。”)</h3><h3><br /></h3> <h3 style="text-align:center;">《雪梅鴛鴦圖》 北京故宮博物院藏</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】歐陽修<br>《踏莎行·候館梅殘》<br>候館梅殘,溪橋柳細(xì)。<br>草薰風(fēng)暖搖征轡。<br>離愁漸遠(yuǎn)漸無窮,迢迢不斷如春水。 <br>寸寸柔腸,盈盈粉淚。<br>樓高莫近危闌倚。</h1><h1 style="text-align:center;">平蕪盡處是春山,行人更在春山外。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【南宋】呂本中《踏莎行》<br>雪似梅花,梅花似雪。<br>似和不似都奇絕。<br>惱人風(fēng)味阿誰知?<br>請(qǐng)君問取南樓月。<br>記得去年,探梅時(shí)節(jié)。<br>老來舊事無人說。<br>為誰醉倒為誰醒?<br>到今猶恨輕離別。</h1> <h3 style="text-align:center;">元 王冕 《墨梅圖》上海博物館藏</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【元】王冕《墨梅》<br>吾家洗硯池頭樹,個(gè)個(gè)花開淡墨痕。</h1><h1 style="text-align:center;">不要人夸好顏色,只流清氣滿乾坤。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【明】王逢《題王冕墨梅》<br>霜落銀河月在天,美人松下斗嬋娟。<br>一枝倒影吳牛角,曾比知章踏酒船。</h1> <h3 style="text-align:center;">元 鄒復(fù)雷《墨梅圖》</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【遼金元】倪瓚《墨梅》<br>幽蘭芳蕙相伯仲,江梅山礬難弟兄。<br>室里上人初定起,靜看明月寫敷榮。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【遼金元】宋無《墨梅》<br>寒枝香在天外,疏花影流水中。<br>梨云夜深清夢(mèng),草玄筆底春風(fēng)。</h1> <h3 style="text-align:center;">黃胄《水墨梅花圖》 1984年</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【遼金元】戴表元《水墨梅花》<br>江海歸來見似人,離披猶自少風(fēng)塵。<br>何如淡月山莊夜,百幅清溪亂寫真。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】家鉉翁<br>《墨梅兩首》(選一) <br>非香之香,非色之色。<br>伴我孤吟,風(fēng)清月白。</h1> <h3 style="text-align:center;">佚名《墨梅圖》 遼寧省博物館藏</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【遼金元】吳萊《題畫墨梅》<br>北風(fēng)吹倒人,古木化為鐵。<br>一花天下春,萬里江南雪。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【明】唐寅《題墨梅》<br>黃金布地梵王家,白玉成林臘后花。<br>對(duì)酒不妨還弄墨,一枝清影寫橫斜。</h1> <h3 style="text-align:center;">清 沈銓 《雪中游兔圖》</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】杜耒《寒夜》<br>寒夜客來茶當(dāng)酒,竹爐湯沸火初紅。<br>尋常一樣窗前月,才有梅花便不同。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【遼金元】楊維楨《月梅》<br>天上清虛府,人間香影家。<br>阿剛斫桂斧,只合種梅花。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【清】德日《月下梅影》<br>輕籠淡月異濃妝,欲賦慚無白雪香。<br>卻到夜深人靜后,一枝移向碧紗窗。</h1> <h3 style="text-align:center;">明 王謙 《梅石圖》</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【唐】李商隱《憶梅》<br>定定住天涯,依依向物華。<br>寒梅最堪恨,常作去年花。<br>【唐】李商隱<br>《十一月中旬至扶風(fēng)界見梅花》<br>匝路亭亭艷,非時(shí)裊裊香。<br>素娥惟與月,青女不饒霜。<br>贈(zèng)遠(yuǎn)虛盈手,傷離適斷腸。<br>為誰成早秀?不待作年芳。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【南朝】陸凱《贈(zèng)范曄》<br>折花逢驛使,寄與隴頭人。<br>江南無所有,聊贈(zèng)一枝春。</h1> <h3 style="text-align:center;">明 王謙 《卓冠群芳圖》 上海博物館藏</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【明】王世貞《題畫梅》<br>空庭一樹影橫斜,玉瘦香寒領(lǐng)歲華。<br>解道廣平心似鐵,古來先已賦梅花。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【清】吳昌碩《題梅兩首》(選一)<br>十年不到香雪海,梅花憶我我憶梅。<br>何處買棹冒雪去,便向花前傾一杯。</h1> <h3 style="text-align:center;">明 陳錄 《萬玉圖》 中國(guó)臺(tái)北故宮博物院藏</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】晏殊《蝶戀花》<br>南雁依稀回側(cè)陣。<br>雪霽墻陰,偏覺蘭牙嫩。<br>中夜夢(mèng)余消酒困。<br>爐香卷穗燈生暈。 <br>急景流年都一瞬。<br>往事前歡,未免縈方寸。<br>臘后花期知漸近。<br>寒梅已作東風(fēng)信。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【 宋】 劉辰翁<br>《霜天曉角·朝來微雪》<br>朝來微雪。又近長(zhǎng)生節(jié)。<br>造就一枝清絕,梅與雪、怎分別。<br>兩年心似月。除是天知得。<br>手種春風(fēng)千樹,一顆顆、待兒摘。</h1><div style="text-align:center;"><br></div> <h3 style="text-align:center;">明 陳錄《煙籠玉樹圖》 </h3> <h1 style="text-align:center;">【宋】李清照《孤雁兒》<br />世人作梅詞,下筆便俗。<br />予試作一篇,乃知前言不妄耳。<br />藤床紙帳朝眠起,說不盡、無佳思。<br />沈香煙斷玉爐寒,伴我情懷如水。<br />笛聲三弄,梅心驚破,多少春情意。<br />小風(fēng)疏雨蕭蕭地,又催下、千行淚。<br />吹簫人去玉樓空,腸斷與誰同倚?</h1> <h3 style="text-align:center;">明 陳錄 《梅花圖》 中國(guó)臺(tái)北故宮博物院藏</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【宋】李清照《臨江仙·梅》<br>庭院深深深幾許,云窗霧閣春遲,<br>為誰憔悴損芳姿。<br>夜來清夢(mèng)好,應(yīng)是發(fā)南枝。<br>玉瘦檀輕無限恨,南樓羌管休吹。<br>濃香吹盡有誰知,<br>暖風(fēng)遲日也,別到杏花肥。<br>【宋】李清照《漁家傲·梅》<br>雪里已知春信至,寒梅點(diǎn)綴瓊枝膩,香臉半開嬌旖旎,<br>當(dāng)庭際,玉人浴出新妝洗。<br>造化可能偏有意,故教明月玲瓏地。共賞金尊沉綠蟻,<br>莫辭醉,此花不與群花比。</h1><div style="text-align:center;"><br></div> <h1 style="text-align: center;">清,惲壽平</h1><h1><div style="text-align: center;">習(xí)習(xí)香薰薄薄煙,杏遲梅早不同妍。</div><div style="text-align: center;">山齋盡日無鶯蝶,只與迷人伴醉眠。</div></h1> <h3 style="text-align:center;">清 金農(nóng) 《紅綠梅花圖》 上海博物館藏</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【清】金農(nóng)《題畫梅》<br>硯水生冰墨半干,畫梅須畫晚來寒。<br>樹無丑態(tài)香沾袖,不愛花人莫與看。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【清】陳撰《題畫梅》<br>庭梅日已老,風(fēng)吹花又生。<br>無端是春事,閑煞草堂情。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【清】虛谷《題雪梅圖》<br>無端白雪落沙來,古木疏枝上粉苔。<br>似雪似花花似雪,梅花又向雪中開。</h1> <h3 style="text-align:center;">清 金農(nóng) 《玉壺春色圖》 南京博物院藏</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【清】鄭燮《梅》<br>牡丹芍藥各爭(zhēng)妍,葉亂花翻臭午天。<br>何似竹籬茅屋凈,一枝清瘦出朝煙。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【清】王照?qǐng)@《梅花》<br>何處清香遠(yuǎn),遙瞻嶺上梅。<br>不隨群卉茂,獨(dú)占一陽開。</h1> <h3 style="text-align:center;">清 汪士慎 《梅花圖》 上海博物館藏</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【當(dāng)代】王效東《詠梅二首》<br>其一<br>傲骨根基起,姣顏裹雪生。<br>任爾呼與喚,唯喜待春風(fēng)。<br>其二<br>傲雪凌寒系本能,<br>冰肌玉骨久凝成。<br>羞謀群艷惹騷客,<br>不忘初心春訊迎。</h1> <h3 style="text-align:center;">清 沈銓 《梅花綬帶圖》 </h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【當(dāng)代】繹 雯《賞梅圖》<br>繾綣詩(shī)心不染塵,紅梅臥雪好精神。<br>鏡前一笑寒風(fēng)坼,鶯語枝頭唱破春。</h1> <h1 style="text-align:center;">【當(dāng)代】火靈雙</h1><h1></h1><h1 style="text-align:center;">2015年《詠梅》<br>庭遇數(shù)株梅,翩躚悄然開。<br>綠紅期雪意,醉盼故人來。</h1> <h3 style="text-align:center;">民國(guó)·宋美齡《梅圖》</h3> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【拙作】親親茉莉<br>2014年《游山遇梅》<br>早梅綻高枝,回映建鄴天。</h1><h1 style="text-align:center;">滿山花織錦,誘人駐足嗅。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【拙作】親親茉莉</h1><h1 style="text-align:center;">2015年《詠梅》<br>庭前數(shù)株梅,今朝忽見開。<br>冰雪伴綠紅,香醉阡陌客。</h1> <h1></h1><h1 style="text-align:center;">【拙作】親親茉莉</h1><h1 style="text-align:center;">2017年《春梅》<br>律回歲首春雨霏,潤(rùn)浸大地草木媚。<br>枯荷湖塘鴨呱叫,園梅舒蕊秀姿美。</h1>
主站蜘蛛池模板:
肇庆市|
西贡区|
株洲市|
诸暨市|
清水河县|
杨浦区|
江华|
民县|
会宁县|
高邮市|
忻城县|
肥乡县|
庄浪县|
延长县|
巴林左旗|
中牟县|
鄄城县|
林甸县|
北宁市|
乌兰浩特市|
密山市|
垣曲县|
通化市|
西乌珠穆沁旗|
麻江县|
沙坪坝区|
庆阳市|
固始县|
淮南市|
招远市|
错那县|
平塘县|
南召县|
连江县|
东乌珠穆沁旗|
二连浩特市|
泰安市|
高安市|
泊头市|
邯郸市|
城步|