跆拳道,波多野结衣结婚了吗,JAPANESE50MATURE亂倫,美女视频黄网站免费观看

古詞詠竹

冬日暖陽

<h3><div style="text-align: center;">唐代:杜甫</div><div style="text-align: center;">綠竹半含籜,新梢才出墻。</div><div style="text-align: center;">色侵書帙晚,陰過酒樽涼。</div><div style="text-align: center;">雨洗娟娟凈,風吹細細香。</div><div style="text-align: center;">但令無剪伐,會見拂云長。</div>白話文釋義:嫩綠的竹子有一半還包著筍殼,新長的枝梢剛伸出墻外。翠竹的影子投映在書上,使人感到光線暗下來。竹影移過酒樽也覺得清涼。 竹經雨洗顯得秀麗而潔凈,微風吹來,可以聞到淡淡的清香。只要不被摧殘,一定可以看到它長到拂云之高。<br></h3> <h3><div style="text-align: center;">唐代:錢起</div><div style="text-align: center;">谷口春殘黃鳥稀,辛夷花盡杏花飛。</div><div style="text-align: center;">始憐幽竹山窗下,不改清陰待我歸。</div>白話文釋義:山谷口已是暮春凋殘,黃鶯兒的叫聲幾乎聽不到了,迎春花早已開過,只有片片杏花飛落芳塵。春去匆匆,山窗下的修竹實在幽雅,惹人憐愛;它依舊蒼勁蔥蘢,等待著我的歸來。<br></h3> <p style="text-align: center;">窗前一叢竹,青翠獨言奇。</h3><p style="text-align: center;">南條交北葉,新筍雜故枝。</h3><p style="text-align: center;">月光疎已密,風來起復垂。</h3><p style="text-align: center;">青扈飛不礙,黃口得相窺。</h3><p style="text-align: center;">但恨從風萚,根株長別離。<br></h3> <p style="text-align: center;">舉世愛栽花,老夫只栽竹,</h3><p style="text-align: center;">霜雪滿庭除,灑然照新綠。</h3><p style="text-align: center;">幽篁一夜雪,疏影失青綠,</h3><p style="text-align: center;">莫被風吹散,玲瓏碎空玉。<br></h3> <h3></h3><h3><div style="text-align: center;">《新竹》——(清)鄭板橋</div><div style="text-align: center;">新竹高于舊竹枝,全憑老干為扶持。</div></h3><h3><div style="text-align: center;">明年再有新生者,十丈龍孫繞鳳池。</div>譯文 新長的竹子要比舊竹子高,它們的生長全憑老的枝干扶持。下年又有新長出來的,會長得更高。<br></h3><h3></h3> <p style="text-align: center;">鄭板橋(鄭燮) 一節復一節,千枝攢萬葉。 我自不開花,免撩蜂與蝶。<br></h3> <p style="text-align: left;"></h3><div style="text-align: center;">《竹石》</div><div style="text-align: center;">清代:鄭燮</div><div style="text-align: center;">咬定青山不放松,立根原在破巖中。</div><div style="text-align: center;">千磨萬擊還堅勁,任爾東西南北風。</div>白話文釋義:深深的屹立在青山之中毫不放松,原來是由于根深深的扎在了巖石之中。歷經無數的磨難和打擊身骨仍堅勁,任憑你刮東西南北風。<br> <p style="text-align: center;">白居易 詠竹 不用裁為嗚鳳管,不須截作釣魚竿。 千花百草凋零后,留向紛紛雪里看。<br></h3> <p style="text-align: center;">古竹老梢惹碧云,茂陵歸臥嘆清貧。</h3><p style="text-align: center;">風吹千畝迎風嘯,烏重一枝入酒樽。<br></h3> <h3><div style="text-align: center;">宋 陸游 東湖新竹</div><div style="text-align: center;">插棘掠籬謹護持,養成寒碧映淪漪。</div><div style="text-align: center;">解籜初聞聲簌簌,放梢初見葉離離。</div><div style="text-align: center;">清風掠地秋先到,赤日行天午不知。</div><div style="text-align: center;">官閑我欲頻來此,枕簟仍教到處隨。</div></h3> <h3><div style="text-align: center;">宋 陸游 云溪觀竹戲書二絕句</div><div style="text-align: center;">氣蓋冰霜勁有余,江邊見此列仙癯。</div><div style="text-align: center;">清寒直入人肌骨,一點塵埃住得無。</div><div style="text-align: center;">溪光竹聲兩相宜,行到溪橋竹更奇。</div><div style="text-align: center;">對此莫論無肉瘦,閉門可忍十年饑。</div></h3> <p style="text-align: center;">待到深山月上時,娟娟翠竹倍生姿。 空明一片高難掇,寒碧千竿俗可醫。<br></h3> <p style="text-align: center;">清.王慕蘭《外山竹月》 山南山北竹嬋娟,翠涌青圍別有天。 兩兩三三荷鋤去,歸來飽飯筍羹鮮。<br></h3> <h3><div style="text-align: center;">(清)康有為</div><div style="text-align: center;">生挺凌云節,飄搖仍自持。</div><div style="text-align: center;">朔風常凜冽,秋氣不離披。</div><div style="text-align: center;">亂葉猶能勁,柔枝不受吹。</div><div style="text-align: center;">只煩文與可,寫照特淋漓。</div><div style="text-align: center;">竹勁由來缺祥同,畫家雖巧也難工。</div><div style="text-align: center;">細看昨夜西風里,若今瑯玕不向東。</div></h3> <p style="text-align: center;">清.鄭板橋《題墨竹圖》 雨后龍孫長,風前鳳尾搖; 心虛根柢固,指日定干霄。<br></h3> <p style="text-align: center;">――唐.杜甫《詠春筍》 綠竹半含籜,新梢才出墻。 雨洗娟娟凈,風吹細細香。<br></h3> <p style="text-align: center;">(唐)劉禹錫 露滌鉛粉節,風搖青玉枝。 依依似君子,無地不相宜。 煩君惜取根株在,欲氣伶傖學鳳凰。<br></h3> <p style="text-align: center;">且讓青山出一頭,疏枝瘦干未能道。 明年百尺龍孫發,多恐青山遜一籌!<br></h3> <p style="text-align: center;">烏紗擲去不為官,囊橐蕭蕭兩袖寒; 寫取一枝清瘦竹,秋風江上作漁竿!<br></h3> <p style="text-align: center;">清·鄭板橋 淡煙古墨縱橫,寫出此君半面, 不須日報平安,高節清風曾見。<br></h3> <p style="text-align: center;">(清)鄭板橋 我有胸中十萬竿,一時飛作淋漓墨。 為鳳為龍上九天,染遍云霞看新綠。<br></h3> <p style="text-align: center;">七絕 秋思 已是三秋遠夢頻,霜濃塞外淚沾巾。 斷鴻聲里斜陽暮,瘦影窗前望月人。<br></h3> <p style="text-align: center;">七絕 遠念 尋過春秋近暮冬,云天望斷雁無蹤。 清宵獨對闌珊處,一曲簫音月動容。<br></h3> <p style="text-align: center;">(清)鄭板橋 新竹高于舊竹枝,全憑老竿為扶持; 明年再有新生者,十丈龍孫繞鳳池。<br></h3> <p style="text-align: center;">(清)鄭板橋 秋風昨夜渡瀟湘,觸石穿林慣作狂; 惟有竹枝渾不怕,挺然相斗一千場。<br></h3> <p style="text-align: center;">楊萬里.宋 凜凜冰霜節。修修玉雪身。 便無文與可。自有月傳神。 無數春筍滿林生,柴門密掩斷行人。 會須上番看成竹,客至從嗔不出迎。<br></h3> <p style="text-align: center;">(清)鄭板橋 一竹一蘭一石,有節有香有骨, 滿堂皆君子之風,萬古對青蒼翠色。 有蘭有竹有石,有節有香有骨, 任他逆風嚴霜,自有春風消息。<br></h3> <p style="text-align: center;">(清)鄭板橋 一陣狂風倒卷來,竹枝翻回向天開。 掃云掃霧真吾事,豈屑區區掃地埃。<br></h3> <p style="text-align: center;">(清)鄭板橋 舉世愛栽花,老夫只栽竹, 霜雪滿庭除,灑然照新綠。 幽篁一夜雪,疏影失青綠, 莫被風吹散,玲瓏碎空玉。<br></h3> <p style="text-align: center;">清·鄭板橋 咬定青山不放松,立根原在破巖中; 千磨萬擊還堅勁,任爾東西南北風。 濰縣署中畫竹呈年伯包大中丞括。<br></h3> <h3><div style="text-align: center;">《詠竹》——王安石(宋)</div><div style="text-align: center;">人憐直節生來瘦,自許高材老更剛。</div></h3><h3><div style="text-align: center;">曾與蒿藜同雨露,終隨松柏到冰霜</div>作品譯文: 人們愛竹直而有節,且生來清瘦,更贊美它越老越堅硬、剛強。竹子曾與蒿草、蒺藜同受雨露的滋潤,最終則伴隨松柏傲然挺立于結冰凝霜的寒冬。<br></h3> <p style="text-align: center;">(清)鄭板橋 衙齋臥聽蕭蕭竹,疑是民間疾苦聲; 些小吾曹州縣吏,一枝一葉總關情。<br></h3> <p style="text-align: center;">獨坐幽篁里,彈琴復長嘯,</h3><p style="text-align: center;">深林人不知,明月來相照。<br></h3>
主站蜘蛛池模板: 深水埗区| 沂源县| 大埔区| 马鞍山市| 裕民县| 鱼台县| 邛崃市| 灵武市| 开鲁县| 绥化市| 金乡县| 永和县| 哈密市| 新野县| 文安县| 交城县| 资兴市| 太谷县| 施甸县| 苏州市| 手游| 宜阳县| 通州区| 临桂县| 肇源县| 泸定县| 巴彦淖尔市| 获嘉县| 民和| 汝阳县| 佛教| 灵璧县| 鲁甸县| 白山市| 洞口县| 抚宁县| 顺昌县| 沐川县| 海淀区| 乌兰浩特市| 台北县|