<p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">耦入泥中玉管通地理</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">荷出水面朱筆點天文</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 此乃古人之對聯,贊池中荷花呢,贊荷之對聯可謂多哉,然此對備受推崇。其實是朱筆點天文,竊以為知之更佳,荷對季節更替極為敏感,甚時生根,甚時抽芽,分寸把握尤為恰當,從不違時刻,順天應命,該芬芳時盡力芬芳,該結實時也圓滿碩大,并不誤泥中之藕生長,荷盡其用,盡人皆知,無論根徑葉無一廢處。徑在初生時被采摘為藕芯菜,鮮嫩可口,葉用則大了,用來墊底蒸菜蒸飯,攝其清香,更早時采葉涼干,做為專用包冷熟菜,并藕之節均為中藥;盛夏時節,綠蔭滿塘,花怒放香四溢,芯人肺府。秋風至時,不戀不撐,索然退場,花謝葉衰,不違時節。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">曾向西湖載酒歸,香風十里弄晴暉。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">芳菲今日凋零盡,卻差秋聲到客衣。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 江南雪和江南人一樣,輕柔漂亮,人說江南的雪是水雪,雪落下來后容易附著在物體上,不會脫落的,而且一般沒有多大的雪,并且消溶也來的快些,故而這里雪的美麗來去甚快,當然韋度高的地方會稍慢一些,和北方干雪比還是不一樣的。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">吟蛩鳴蜩引興長,玉簪花落野塘香;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">園翁莫把秋荷折,留與游魚蓋夕陽。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 故而這里的秋深時,荷塘會呈現出別 一種凋零、另一樣美麗,這都是荷演變出來的。秋荷的彎折凋謝不過是另一種形態的表現,能否留與魚兒蓋夕陽,另當別說,但它一定自然而然的。</span></p> <p class="ql-block">去時荷出小如錢,歸見荷枯意惘然;</p><p class="ql-block">秋后漸稀霜后少,白頭黃葉兩相憐。</p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">這首詩表現出詩人對荷的牽掛,也依此訴說著人生,暮年時光即是秋后時節,如霜著綠,如霜催黃,白發對影黃葉,相憐相嘆。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">紅衣落盡翠盤傾,浣我清波一鑒明;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">說與兒童須摘盡,莫留余葉引秋聲。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 說與兒童不如是說與后人呢,正與那首花開堪摘直須折,莫待花去空折枝之詩有同樣妙處,人的美好時光短斬而快速,瞬目間即逝去,莫留余葉引秋聲,其實秋聲即嘆聲,人生錯過的時光再無回頭之理。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 看這枯葉著雪,看這倒影水中,它的殘缺,它的破碎亦如垂垂老矣之人的殘夢一樣,思念著過去美好時光,卻無奈地面對現時光陰。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">斜雨飛絲織曉空,疏簾半卷野亭風;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">荷花向盡秋光晚,零落殘紅綠沼中。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 漸入水中的敗落只是為了隱藏難看,不想被別人看見殘忍的一面,不難理解暮年老者深入淺出不再面世一樣,輝煌是那個年代的,希望人們記住美好,不要追蹤這蒼老衰竭的一面。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">其實同時輝煌時刻的那一撥人,也正在日落西山,大可不必哀嘆。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">近來靈鵲語何疏,獨憑欄′干恨有殊;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">一夜綠荷霜剪破,賺他秋雨不成珠。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 稀疏的頭發,蒼老的容顏,有人說是另一種成熟,是智慧與深沉的結晶,與世無爭,平靜生活,看淡人間,深諳世態,無憤無怒,任風起雨落,憑云去云住,夜長夜短再無牽掛。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 風中搖晃不定的小蘆葦也在濃霜中低下了頭,佛曉霜重風微,最是冷靜思考的好時光,挨不過冬的植物都在思索接下來的歲月。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">綠萍漂合舊根斜,獨恨來遲過了花;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">不見離披照秋水,盡依名閣作余霞。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 遲過了花期的人太多太多了,何至于綠萍哉,有閣無閣,無名之閣的余霞也會美不勝收的。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">葉無圓影柄無香,收盡蓮歌冷碧塘;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">一片傷心云綿地,也曾遮月宿鴛鴦。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 這世上傷心地何止萬千,只要有人,有愁悵,處處都是傷心地,遮陽遮月已成過往,鴛鴦也拒冷宿,雨雪交加時會自覓暖處的。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">紅藕花多映碧欄,秋風才起易凋殘;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">池塘一段榮枯事,都被沙鷗冷眼看。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 荷之枯榮之事豈不影射人之一生,被冷看的多唉。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">秋荷病葉上,白露大如珠,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 至于荷來說,都白露了何拒病哉?即便無病,風刀霜劍何能躲過。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">刺遙不知秋風急,落下秋葉尚在意;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">其實藕根終難斷,明早春風又成蓮。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 藕只一年期可復始,因有根水中泥下,至人的一生,一去便去了,更無水中泥下埋伏的。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">萬木方零落,荷先葉自傷。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">既圓應有破,久翠漸多黃。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">蓋或隨波蕩,莖猶惹露香。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">蓐收無賴日,惱殺兩鴛鴦。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 往往復復鴛早知,不惱不怒尋暖地,鴛鴦是不戀寒地的,寒臨便張翅南翔,尋找更適己之地。</span></p> <p class="ql-block">冷碧新秋水,殘紅半破蓮。</p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">從來寥落意,不似此池邊。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 荷殘葉破干折,本是深秋水中一道風景,有人賞之為美,有人賞之為殘,有人從殘中尋美,有人從美中賞殘,自是處角度、心情而定唉!</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">白露凋花花不殘,涼風吹葉葉初干。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">無人解愛蕭條境,更說衰叢一匝看。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 蕭條與衰叢真的是無人解愛?也不盡然,只在賞家當時心境罷了。</span></p> <p class="ql-block">柳外慵蟬噪晚霞,風床書卷篆煙斜。</p><p class="ql-block">僥闌自愛秋容淡,閑數殘荷幾朵花。</p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 其實說的是心境,與景沒有多大關系,閑極無聊,百無聊奈,聽音不是音,觀景不是景;人生中從風花雪月間覓得樂趣與愁腸,聚也好,散也罷,年輕也好,年衰也罷,總歸草木一秋,恰比人生之景。</span></p>
主站蜘蛛池模板:
辰溪县|
辛集市|
海南省|
铜山县|
措勤县|
广德县|
子长县|
长顺县|
贵州省|
正宁县|
富顺县|
迭部县|
武安市|
庆阳市|
山丹县|
怀远县|
博客|
资溪县|
阿克苏市|
莫力|
罗定市|
武邑县|
屏边|
措美县|
玉树县|
宜章县|
桃江县|
肥城市|
阿尔山市|
鄱阳县|
彰化市|
黎城县|
武穴市|
兴海县|
汕头市|
南充市|
扬州市|
宁阳县|
安平县|
大埔县|
平和县|