<p> 童年的記憶中,印象最深的就是父親的那輛舊自行車了。車子是父親解放前買的,具體的時間已無從考證。車上的漆都磨光了,已看不出原先的光彩;車的輪胎已早磨蝕了花紋,有的地方薄如紙皮,氣足時會頂出一個鼓包。于是,父親就用撿來的舊輪胎,對著鼓包認真比畫一番,然后剪一段墊在里面。這樣的結果是,車胎粗細不均,即使在平路上行駛,也會疙里疙瘩,上下顛簸。然而車子是日產 “僧帽”牌的,小時候沒有品牌概念,只聽到父親在擦拭車子時說,不要看這東西破,可結實呢。就是這輛自行車,載著父親走上田間地頭辛勤勞作,走遍十里八鄉趕集打工,年復一年,日復一日,伴著父親挑起養育著4個兒子的重擔。</p><p> En mia infanagho, la biciklo, achetita de mia patro antau la fondigho de nova Chinio (1949), donis al mi la plej profundan impreson. Senfarbigite en multjara uzo, ghi perdis sian koloron, ke oni ne povus koni ghian ghustan produktdaton. La strioj sur la pneuhaj bendoj kalvighis pro eluzigho, ke pro troa maldikeco ghi ekshvelis je kelkaj lokoj kiam ghi estis plenigita je aero. Por malhelpi krevon, Patro kusenis ghin per peco de eluzita kauhchuka bendo. Pro tio la pneuhaj bendoj havis dikaljn partojn kaj maldikajn partojn, tial biciklante oni jhetighadis kvazau veturante sur malglata vojo. Tamen la biciklo estis importita el eksterlando kaj havis faman markon. Vishante la biciklon Patro ofte diris kun fiera tono: “Jen objekto kaduka, tamen fortika”. Ja temis pri tiu chi kaduka biciklo, kiu portis lin de kampo al kampo por semado kaj rikoltado; de vilagho al vilagho, proksimaj kaj malproksimaj, por labori kiel dungito en foiro. Tagon post tago kaj jaron post jaro Patro tenis sur sin la grandan shargon vivteni la tutan familion kun kvar filoj.</p> <p> 父親的自行車給我留下記憶最深的,不只是因為它獨特的外表和外國的品牌,更主要的還是掛在車梁上的一個三角形的、已磨得油光發亮的布褡褳。那里邊幾乎包含了我兒時對一切美好事物的全部夢想。我出生于60年代中期,從我記事起,母親就一直多病,上面有3個哥哥,最大的也就十一二歲,一家人的生計全靠父親一人維系。生活的艱難可想而知。</p><p> La biciko impresas min pleje ne nur pro ghia aspekto au fama produktmarko, sed pro la tol-dusako triangula, eluzita kaj pendanta sur la supro de la biciklframo. Lau mi en la dusako kushis mia tuta songho infanagha. Mi naskighis meze de la sesdekaj jaroj en la pasintan jarcento. Kiam mi apenau komencis memori ion ajn, mia patrino jam estis konstante malsana; kaj antau mi jam naskighis tri filoj, el kiuj la plej agha havis dek unu au dek du jarojn. La vivoteno de la tuta familio nur dependis de la klopodado de Patro. Evidente, kiel malfacilaj estas la tagoj.</p> <p> 小時候,吃得最多的就數高粱面了。晉東南的高粱又不同于別的地方,吃起來不僅苦澀難咽,吃下去也容易上火,時常會肚子憋脹,幾天拉不下來,直到把人憋噪得面紅耳赤,實在是難受得不得了,這時就被拉到廁所里,在母親威逼下,忍著莫名的恐懼,讓母親用木棍兒往外撬。即便是這樣,也難吃個盡飽。那個時候,吃商品糧的境況要好得多。人們說,吃了商品糧,等于進天堂。有時和住一條街、家里有吃公家飯的小伙伴玩耍,看到人家拿著玉米面窩窩吃,直饞得流口水,心想,要是天天都有黃面窩窩吃該多美咧!</p><p> Tiam, en nia loko, la chefa greno por nutrado estas sorgo. La sorgogreno de la Sudorienta Parto de Provinco Shanxi diferencas de tio de aliaj lokoj per tio, ke ghi estas amare acerba kaj malfacile englutebla, kaj kauhzas al la manghantoj, precepe infanoj, sekecon en intesto, ke ili ne povas elfeki ech dum pluraj tagoj kun ventro chvelanta kaj la vangoj rughbrulantaj. Kiam ili ne povis elteni la suferon de mallakso, ili, levante la postajhon, petis la patrinon elfosi la ferbulecan fekajhon per bastoneto por ili. Sed, ech tiajn krudajhojn kia sorgo, oni ne povas sufiche preni. En tiu periodo, la vivstato de tiuj, kiuj vivis en urbo kaj ghuis la shtat-provizitan nutrajhon, estas pli bona ol tio de ni en kamparo. Onidire: kiu ghuas shtat-provizitan grenon, tiu vivas en paradizo. Iam mi ludis kun kamaradetoj, kiuj kun urba loghanteco ghuis favoron en vesto kaj mangho; vidante ke ili manghas maizfarunan vovon*, mi eksalivumis, pretervole pensante, kiel feliche, se mi povus ghui maizfarunan vovon chiutage.</p> <p> 為了養活這一家老小五六張嘴,父親起早貪黑地勞作,每天下地掙工分是從不間斷的,除此之外,還要想方設法時不時“鉆個空子”外出搞點副業。早年,父親的兄弟們闖過關東,做過買賣,開過飯店。飯店尤以臘肉甩餅聞名遐邇。至今,當地風物志中尚有魏氏兄弟臘肉甩餅的記載。甩餅卷臘肉是上黨名吃,民間有這樣的順口溜:趕會咧,受罪咧,吃不上甩餅流淚咧。一年里,東鄉唱戲,西鄉趕集,南社起會,北社說書,大小飯店斷不了請父親去打忙工。每天能掙2.5元。回來交生產隊2元,給記1個工。自己還能剩余0.5元。那年月,想活泛點,賺個活錢,實在是難得。</p><p> Por shtopi stomakojn de la familianoj, Patro iris al kampoj seninterrompe en chiu tago, laboradante de la frua mateno ghis la malfrua vespero. Krome, en morta sezono de agrikulturaj laboroj li ankorau klopode serchis kromokupojn. Antau la fondigho de la nova Chinio, miaj patro kaj onklo iam komercis kaj administris ne malgrandan restoracion, kiu famis pro bonkuirita frap-patkuko kun peklita viando en nia regiono, kaj ghis nun en la loka anekdotlibreto oni ankorau povas trovi la registron pri “Frap-patkuko de Fratoj Wei”. La frap-patkuko kun peklita viando renomighis kiel fama manghajho de Regiono Shangdang, kie mia familio estis. Tie cirkulas diro: “Por viziti foiron kruro al oni doloras; sen manghi patkukon,oni ghem-ploras”. Tra la tuta jaro, chiam, kiam oni okazigas foirojn kaj specialajn ceremoniojn en urbetoj kaj vilaghoj, chu nordaj chu sudaj, restoracioj nepre konkure dungis Patron kiel chefan kuiriston. Pago por li estas po 2.5 juanoj tage. Revninte al nia vilagho Patro devis transdoni 2 juanojn al la Produkta Grupo, kaj fine li havis nur 0.5 juanon, kiu tamen jam estas ne sensignifa enspezo en tiu tempo.</p> <p> 臘肉甩餅Frap-patkuko</p> <p> 一個集市下來大概都在三到五天。等掰著手指數到父親的歸期,我就不斷地往大門口跑,坐在門旁的馬臺石上,呆呆地凝望遠方。終于,現出了父親騎車的遠影,我雀躍起來,迫不及待地迎著愈來愈近的父親跑去。父親似乎已料到這一幕,早早地下了車,等我跑向前來,摸摸我的腦袋,然后把我托起,放在車梁上,直推到院里,才小心把我放在地上。我滿懷期待,傻傻地望著父親,只見他彎下身去,把手伸進掛在車梁上的褡褳,一直探到很深,然后摸索著從里邊掏出幾塊半拉的干燒餅或干饃塊。我早已饞涎欲滴。父親笑瞇瞇地看著我,拿一塊放于我的手中。我如獲至寶一般,將其攥在手里,小心翼翼地啃食著父親帶回家的美食,生怕一不留神就會把這用長久的期待才釀出的快活揮霍個精光。那干饃的滋味,真是好甜好香哩!童年的美好就這樣在期盼父親趕集歸來的自行車中度過了。</p><p> Kutime foiro dauhris tri au kvar tagojn. Mi kalkulis la tagojn per fingroj, kiam estis la tago, en kiu Patro revenos. Mi ofte kuris al la chestrata pordego, kaj sidante che la pordego sur la shtono kiu helpis rajdanton surchevalighi, gape fiksis la rigardon al la fino de vojo, atendante sopire revenon de Patro. Kiam la figuro de Patro aperis de malprksime, mi jam senpacience trotis saltetante kontrau Patro antau la biciklon samkiel gaja pasero. Sajnas, ke Patro jam antauhatendis chi tiun akton. Descendinte de la biciklo kun rideto, karesante mian kapon, kaj poste levante min facile sur la supran framtubon, li pushis la biciklon hejmen. Kiam la biciklo haltis en la korto, Patro demetis min teren, etendante la manon en la dusakon ghis ghian profundan fundon. Mi fiksis miajn okulojn al la dusako kun granda espero. Patro pene serchis, elprenante pecojn da sekaj patkukoj kaj mantooj*, kiuj estis roditaj kaj pecigitaj, donante pecon al mi. Mi tenas ghin en la mano kiel trezoron, ronghante gaje kaj shpare la sekan manghaghon aldonitan de Patro, sentante ghin tre dolcha kaj bongusta. Tiutempe mia atendado farighis sentimento de felicho. Mia bela vivo de infanagho forpasis en la atendado de la reveno de la patra biciklo post la foirfinigho.</p> <p> 門前的馬臺石</p><p>Maljuna strato kaj la shtono apud la pordego</p> <p> 我上中學的時候,已近70年代末,當時同學中間興起一陣賽車熱,同學中有幾個是干部家庭的,家里條件好,哥哥姐姐上班,都有新車,不是“ 永久”就是“飛鴿”。放學或周末就在縣革委會前的廣場上“飆車”。我時常看著眼熱,幾次想推出父親的車子和他們一比高下,但一看到那簡陋如破鐵架的車子,就有一種說不出的自卑,勇氣頓時大減。 </p><p> Kiam mi vizitis gimnazion en la fino de la 1970-aj jaroj, inter la kunlernantoj ekfuroris biciklado. Kelkaj el ili loghis kun mi en la sama strato kaj estis el familioj de shtat-oficistoj. Iliaj gefratoj jam perlaboris, tial en plibona vivkondicho ili ekhavis novajn biciklojn kun markoj, au Eterno au Fluganta Kolombo. Dimanche au post lerneja horo, ili ofte vetkuris per biciklo sur la placo antau la domo de La Revolucia Komitato de nia gubernio. Mi avide rigardis la vetkuron, kaj fojfoje intencus elpushi la biciklon de Patro por konkuri kun ili, sed tamen, vidante la biciklon de Patro kun kaduka ferframo, mi perdis kuraghon.</p> <p> 一次,心里著實是奇癢難捱,就鼓足了勇氣把父親的自行車騎了出去。我怯怯地把車停在同學面前,準備一展車技,發現有幾個同學用傲慢的目光審視著我,其中一個說:“哈,就這破車,早該扔進收購站了,好意思推出來比?”這句話恰似一記悶雷,我頓覺滿臉通紅,周身火辣辣的,無地自容,像是做了小偷被人發見一般,急忙推起車子失魂落魄地回家了。那時的我少不更事,認為是父親的自行車使自己蒙受了屈辱,心里不覺有些嗔怨,從此再沒碰過它。</p><p> Foje, la allogo supervenkis min, ke mi, kun impulsa kuragho, ekrajdis sur la biciklon de Patro. Haltigante ghin antau la kunlerantoj mi estis preta konkuri kun ili. Tiam mi trovis, ke iuj rigardas min kaj mian biciklon kun malestima mieno. Unu el ili diris: “Ha, kiel kaduka biciklacho, ja devas esti che brokantisto; kun tio, chu vi ankorau auhdacus vetkuri kun ni?” Liaj vortoj forte humiligis min, ke mi tuj rughighis sentante la vizaghon brulanta kvazau mi estus kaptita shtelisto, ne sciante kien fughi. Mi hejmen revenis konfuzita kun la biciklo. En tiu tempo, mi estis tre juna kaj neprudenta, opiniante, ke la trivita biciko donis al mi tian honton, kaj de tiam mi neniam rajdis sur ghi.</p><p> </p> <p> 進入八十年代后,人們不再為吃飯發愁了,又苦又澀的高粱面已經成為過去,家里也有了新自行車。1986 年父親去世后,那輛舊車被一個親戚騎走了。為了它,親戚還來了好多次呢。母親說:“早幾年前就想推走,你爸爸就是不舍。”</p><p> En la 1980-aj jaroj, oni ne plu zorgis pri chiutaga pano; la amara kaj acerba sorgofaruno jam farighis historio. Ankau nia familio ekhavis novajn biciklojn. En 1986, post la forpaso de Patro, tiun chi malnovan biciklon forprnis iu parenco, kiu venis multefoje por ghin akiri. Mia patrino diris: kiam Patro ankorau vivis, la parenco venis multfoje por acheti ghin kontrau alta prezo, tamen Patro rifuzis.</p> <p> 二十多年過去了,父親的那輛自行車已早不在我們的生活中,然而,留在我記憶中的那輛自行車卻隨著時光的流逝愈加清晰難忘。每當想到父親俯身探取褡褳中干饃的樣子,我這個八尺男兒的鼻子就不由得陣陣酸楚;每當憶起它的時候,件件往事更是不由得涌上心頭,人世的種種辛酸和甘甜,冷暖與悲歡都令我百感交集,難以釋懷。</p><p> De tiam pliaj dudek-kelkaj jaroj pasis. La biciklo de Patro jam malaperis el nia vivo. Tamen ghi, kun radiko en la memoro de mi kaj miaj fratoj, videblas pli kaj pli klare kun la paso de tempo, kaj estas neniam forgesebla. Memorante Patron mi chiam vidis, ke li klinis la talion palpe serchante la sekajn patkukon en la bicikla toldusako, tiuokaze mi ofte eklarmis; la pasintaj aferoj per si mem svarmis en mian koron; dolcho kaj amaro, varmo kaj fristo, chagareno kaj ghojo, chio chi en tiu chi mondo, mergas min en neesprimeblaj sentoj, ke mi porlonge ne povas ghin forigi.</p> <p> 每每憶起父親的自行車,我便看到了父親,看到父親在向我微笑。我難忘的自行車喲,我難以忘懷的生我養我的父親!</p><p> Memorante la biciklon mi chiam vidis Patron rideti al ni. Ho, mia neforgesebla biciklo, mia neforgesebla patro nin naskiginta kaj vivteninta.</p><p>* Vovo estas vaporumita pano el maiz-faruno.</p><p>* Mantooj estas vaporumitaj tritikfarunaj panoj.</p><p> 2007年中元節于并州</p><p> WEI Yubin(Jado)</p><p> 2007 en Taiyuan Chinio</p>
主站蜘蛛池模板:
河西区|
巴林右旗|
冷水江市|
浦江县|
长白|
上思县|
朝阳县|
江门市|
陇西县|
北安市|
湘潭县|
贞丰县|
灵石县|
兰溪市|
威海市|
昌邑市|
舞阳县|
邹城市|
项城市|
温州市|
丰城市|
定南县|
南岸区|
常德市|
京山县|
太和县|
大田县|
化德县|
永清县|
平凉市|
西昌市|
天门市|
大田县|
屏东市|
九台市|
边坝县|
祁东县|
冀州市|
仁化县|
越西县|
林周县|