<h1><b><font color="#ed2308"> 愛 蓮 說</font></b></h1><h3><b> 【宋】周敦頤</b></h3><h1><b> 水陸草木之花,可愛者甚蕃。晉陶淵明獨愛菊。自李唐來,世人盛愛牡丹。予獨愛蓮之出淤泥而不染,濯清漣而不妖,中通外直,不蔓不枝,香遠益清,亭亭凈植,可遠觀而不可褻玩焉。 </b></h1><h1><b> 予謂菊,花之隱逸者也;牡丹,花之富貴者也;蓮,花之君子者也。噫!菊之愛,陶后鮮有聞;蓮之愛,同予者何人? 牡丹之愛,宜乎眾矣。</b></h1> <h1><span style="line-height: 1.8;"><b><font color="#ed2308">注釋</font></b></span></h1><h3><span style="line-height: 1.8;"><b><font color="#ed2308"><br></font></b></span></h3><h3><b><font color="#010101"> </font><font color="#ed2308">晉陶淵明獨愛菊:</font><font color="#010101">晉朝陶淵明只喜愛菊花。陶淵明(365-427),一名潛,字元亮,自稱五柳先生,世稱靖節先生,東晉潯陽柴桑(現在江西省九江縣)人,東晉著名詩人。是著名的隱士。他獨愛菊花,常在詩里詠菊,如《飲酒》詩里的“采菊東籬下,悠然見南山”,向來稱為名句。 </font></b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">自李唐來,世人甚愛牡丹:</font>從唐朝以來,人們很愛牡丹。李唐,指唐朝。唐朝的皇帝姓李,所以稱為“李唐”。世人,社會上的一般人。唐人愛牡丹,古書里有不少記載,如唐朝李肇的《唐國史補》里說:“京城貴游,尚牡丹……每春暮,車馬若狂……種以求利,一本(一株)有直(同“值”)數萬(指錢)者。”盛:特別,十分。甚:很,十分。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308"> 之:</font>的。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">可:</font>值得。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">者:</font>花。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">蕃:</font>通“繁”多 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">獨:</font>只,唯獨。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">自:</font>自從。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308"> 予(yú)</font>:我。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">之:</font>助詞,用于主謂之間,取消句子獨立性,無實際意義。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">淤泥:</font>河溝或池塘里積存的污泥。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">染:</font>沾染。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">濯(zhuó):</font>洗滌。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">清漣(lián):</font>水清而有微波,這里指清水。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">妖:</font>妖艷。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">焉:</font>聲詞,相當于現在的“啊”。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">李唐:</font>指唐朝。唐朝皇帝姓李所以稱為“李唐”。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">通:</font>空。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">直:</font>挺立。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">中通外直:</font>(它的莖)內空外直。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">不蔓(màn)不枝:</font>不生枝蔓,不長枝節。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">蔓:名</font>詞用作動詞,生枝蔓。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">枝:</font>名詞用作動詞,長枝節。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">香遠益清:</font>香氣遠播,更加顯得清芬。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">遠:</font>遙遠,空間距離大, </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">遠播,</font>遠遠的傳送出去。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308"> 益:</font>更,更加。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308"> 亭亭凈植:</font>筆直地潔凈地立在那里。亭亭:聳立的樣子。植:“植”通“直”,立。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">近:</font>靠近,走近(形容詞)。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">可:</font>只能。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">褻(xiè):</font>親近而不莊重。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">玩:</font>玩弄。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">謂:</font>認為。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">隱逸者:</font>指隱居的人。在封建社會里,有些人不愿意跟統治者同流合污,就隱居避世; </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">君子:</font>指品德高尚的人。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">者:</font>……的人或物。隨著前面的名詞而變化,例如:“有黃鶴樓者”中的者意思就是……建筑 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">噫:</font>感嘆詞,相當于現在的"啊"。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">菊之愛</font>:對于菊花的喜愛。之:語氣助詞,的。(一說為“賓語提前的標志”) </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308"> 鮮(xiǎn):</font>少。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">聞:</font>聽說。 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">同予者何人:</font>像我一樣的還有什么人呢? </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">宜乎眾矣:</font>(愛牡丹的)人應該是很多了。宜乎:當然。宜:應當。眾:多。</b></h3><h3><b>異義詞</b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">(亭亭凈植)植:</font> 古義:立 </b></h3><h3><b> 今義:種植 </b></h3><h3><b> <font color="#ed2308">(宜乎眾矣)宜:</font> </b></h3><h3><b> 古義:當。和乎連用,有當然的意思 </b></h3><h3><b> 今義:合適,應當。</b></h3><h3><br></h3> <h1><span style="line-height: 1.8;"><b><font color="#ed2308">譯文</font></b></span></h1><h3><span style="line-height: 1.8;"><b><font color="#ed2308"><br></font></b></span></h3><h3><b> 水上和陸地上草本木本的花中,可以喜愛的有很多。晉代陶淵明唯獨喜愛菊花。自從唐朝以來,世上的人們很喜愛牡丹。我唯獨喜歡蓮花,它從淤泥中生長出來,卻不受淤泥的沾染;它經過清水的洗滌后,卻不顯得妖媚。它的莖中間是貫通的,外形是筆直的,不生枝蔓,不長枝節。香氣傳播得越遠越清幽,它筆直潔凈地立在那里,(人們)可以遠遠地觀賞它們,卻不可靠近去玩弄它。 </b></h3><h3><b> 我認為,菊花,是花中的隱士;牡丹,是花中的富貴的花;蓮花,是花中的君子。唉!(感嘆詞,在此作助詞,以加重語氣。)對于菊花的喜愛,在陶淵明之后就很少聽說了。對于蓮花的喜愛,像我一樣的還有什么人?對于牡丹的喜愛,人該是很多了。</b></h3> <h1><span style="line-height: 1.8;"><b><font color="#ed2308">寫作特點:</font></b></span></h1><h3><b> </b></h3><h3><b> 文章托物言志,以蓮喻人,通過對蓮花的描寫與贊美,歌頌它堅貞不渝,出淤泥而不染的高尚品質,表現了作者不慕名利、潔身自好的生活態度。 </b></h3><h3><b> 最突出的藝術手法是襯托,用菊正面襯托,用牡丹反面襯托。</b></h3>
主站蜘蛛池模板:
乌兰浩特市|
共和县|
蓬溪县|
鲁甸县|
普兰店市|
油尖旺区|
新化县|
沿河|
东阳市|
乃东县|
江北区|
富顺县|
杨浦区|
武平县|
西乌|
平陆县|
德州市|
红河县|
汾阳市|
合川市|
米林县|
延川县|
仁布县|
临夏市|
敦煌市|
大理市|
稻城县|
惠来县|
苍梧县|
孟津县|
丽水市|
卓资县|
错那县|
夏邑县|
怀宁县|
喀喇沁旗|
武威市|
田林县|
仙居县|
富平县|
威海市|