<p class="ql-block">第一章:</p><p class="ql-block">道可道,非常道;名可名,非常名。無名天地之始;有名萬物之母。故</p> <p class="ql-block">常無欲,以觀其妙;常有欲,以觀其徼。此兩者同出而異名,同謂</p> <p class="ql-block">之玄。玄之又玄,眾妙之門。</p> <p class="ql-block">第二章:</p><p class="ql-block"> 天下皆知美之為美,斯惡已。皆知善之為善,斯不善已。(故)有無相</p> <p class="ql-block">生,難易相成,長短相形,高下相盈,音聲相和,前后相隨,恒也。是</p> <p class="ql-block">以圣人處無為之事,行不言之教;萬物作(焉)而弗始,生而弗有,為</p> <p class="ql-block">而弗恃,功成而弗居。夫唯弗居,是以不去。</p> <p class="ql-block">第三章:</p><p class="ql-block">不尚賢,使民不爭。不貴難得之貨,使民不為盜;不見可欲,使民</p> <p class="ql-block">心不亂。是以圣人之治,虛其心,實其腹,弱其志,強其骨。常使民</p> <p class="ql-block">無知無欲,使夫智者不敢為也。為無為,則無不治。</p> <p class="ql-block">第四章:</p><p class="ql-block">道沖,而用之或不盈,淵兮,似萬物之宗,挫其銳,解其紛,和其光。</p> <p class="ql-block">同其塵,湛兮,似或存吾不知誰之子,象帝之先。</p> <p class="ql-block">第五章:</p><p class="ql-block">天地不仁,以萬物為芻狗,圣人不仁,以百姓為芻狗。天地之間</p> <p class="ql-block">其猶橐籥乎?虛而不屈,動而愈出。多言數窮,不如守中。</p> <p class="ql-block">第六章:</p><p class="ql-block">谷神不死,是謂玄牝。玄牝之門,是謂天地根。綿綿若存,用之不</p> <p class="ql-block">勤</p> <p class="ql-block">第七章:</p><p class="ql-block">天長地久,天地所以能長且久者,以其不自生,故能長生。是以</p> <p class="ql-block">圣人后其身而身先,外其身而身存,非以其無私邪,故能成其私。</p> <p class="ql-block">第八章:</p><p class="ql-block">上善若水,善利萬物而不爭,處眾人之所惡,故幾于道。居善地</p> <p class="ql-block">心善淵,與善仁,言善信,正善治,事善能,動善時。夫唯不爭,故無</p> <p class="ql-block">尤</p> <p class="ql-block">第九章:</p><p class="ql-block">持而盈之,不如其已。揣而銳之,不可常保。金玉滿堂,莫之能守</p> <p class="ql-block">富貴而驕,自遺其咎。功遂身退,天之道也。</p> <p class="ql-block">第十章:</p><p class="ql-block">載營魄抱一,能無離乎?專氣致柔,能如嬰兒乎?滌除玄覽,能無</p> <p class="ql-block">疵乎?愛民治國,能無為乎?天門開闔,能為雌乎?明白四達,能</p> <p class="ql-block">無知乎?生之畜之,生而不有,為而不恃,長而不宰。是謂玄德。</p> <p class="ql-block">第十一章:</p><p class="ql-block">三十輻共一轂,當其無,有車之用。埏埴以為器,當其無,有器之</p> <p class="ql-block">用。鑿戶牖以為室,當其無,有室之用。故有之以為利,無之以</p> <p class="ql-block">為用。</p> <p class="ql-block">第十二章:</p><p class="ql-block">五色令人目盲,五音令人耳聾,五味令人口爽,馳騁畋獵令人</p> <p class="ql-block">心發狂,難得之貨令人行妨。是以圣人為腹不為目,故去彼取</p> <p class="ql-block">此</p> <p class="ql-block">第十三章:</p><p class="ql-block">寵辱若驚,貴大患若身。何謂寵辱若驚?寵為下。得之若</p> <p class="ql-block">驚,失之若驚,是謂寵辱若驚。何謂貴大患若身?吾所以有大患</p> <p class="ql-block">者,為吾有身。及吾無身,吾有何患?故貴以身為天下,若可以寄于天</p> <p class="ql-block">下,愛以身為天下者,若可托天下。</p> <p class="ql-block">第十四章:</p><p class="ql-block">視而不見,名曰夷聽之,不聞名曰,希搏之,不得名曰,微此三者</p> <p class="ql-block">不可致詰,故混而為一,其上不皦(jiao三聲)其下不昧。繩繩兮不可名,復歸</p> <p class="ql-block">于無物,是謂無狀之狀,無物之象,是謂惚恍。迎之不見其首,</p> <p class="ql-block">隨之不見其后。執古之道,以御今之有,能知古始,是謂道紀。</p> <p class="ql-block">第十五章:</p><p class="ql-block">古之善為士者,微妙玄通,深不可識,夫唯不可識,故強為之容。</p> <p class="ql-block">豫兮若冬涉川,猶兮若畏四鄰,儼兮其若客,渙兮其若釋;孰</p> <p class="ql-block">兮其若樸。曠兮其若谷;渾兮其若濁。孰能濁以靜之徐清?孰能</p> <p class="ql-block">安以久動之徐生?保此道者,不欲盈。夫唯不盈,故能敝而新成。</p> <p class="ql-block">第十六章:</p><p class="ql-block">致虛極,守靜篤,萬物并作,吾以觀其復。夫物蕓蕓,各復歸其根。歸根曰</p> <p class="ql-block">靜,是謂復命。復命曰常,知常曰明,不知常,妄作,兇。知常容,容乃公,公乃全,,</p> <p class="ql-block">全乃天,天乃道,道乃久,沒身不殆。</p> <p class="ql-block">第十七章:</p><p class="ql-block">太上,下知有之,其次,親而譽之,其次,畏之,其次侮之,信不足焉,有不</p> <p class="ql-block">信焉,悠兮,其貴言,功成事遂,百姓皆謂“我自然”。</p> <p class="ql-block">第十八章:</p><p class="ql-block">大道廢,有仁義,智慧出,有大偽,六親不和,有孝慈,國家昏亂,有</p> <p class="ql-block">忠臣。</p> <p class="ql-block">第十九章:</p><p class="ql-block">絕圣棄智,民利百倍,絕仁棄義,民復孝慈,絕巧棄利,盜賊無有。</p> <p class="ql-block">此三者以為文不足,故令有所屬,見素抱樸,少私寡欲。絕</p> <p class="ql-block">學無憂。</p> <p class="ql-block">第二十章:</p><p class="ql-block">唯之與阿,相去幾何?善之與惡,相去何若?人之所畏,不可不畏。</p> <p class="ql-block">荒兮,其未央哉!眾人熙熙,如享太牢,如春登臺。我獨泊兮,其未兆,</p> <p class="ql-block">如嬰兒之未孩,傫傫兮,若無所歸,眾人皆有余,而我獨若遺。</p> <p class="ql-block">我愚人之心也哉!沌沌兮!眾人昭昭,我獨昏昏;俗人察察,我獨悶悶。澹兮,其若海,</p> <p class="ql-block">飂兮,若無止。眾人皆有以,而我獨頑似鄙。我獨異于人,而貴食母。</p> <p class="ql-block">第二十一章:</p><p class="ql-block">孔德之容,惟道是從。道之為物,惟恍惟惚。惚兮恍兮,其中有象。恍</p> <p class="ql-block">兮惚兮,窈兮冥兮,其中有精。其精甚真,其中有信。自今及古其</p> <p class="ql-block">名不去,以閱眾甫。吾何以知眾甫之狀哉?以此。</p> <p class="ql-block">第二十二章:</p><p class="ql-block">曲則全,枉則直。洼則盈,弊則新。少則得,多則惑,是以圣人抱一</p> <p class="ql-block">為天下式。不自見,故明。不自是,故彰。不自伐,故有功。不自矜,故</p> <p class="ql-block">長夫唯不爭故,天下莫能與之爭,古之所謂曲則全者,豈虛言</p> <p class="ql-block">哉?誠全而歸之。</p> <p class="ql-block">第二十三章:</p><p class="ql-block">希言自然。故飄風不終朝,驟雨不終日。孰為此者?天地,天地尚不能</p> <p class="ql-block">久,而況于人乎?故從事于道者同于道,德者同于德,失者同于失。</p> <p class="ql-block">同與道者,德亦樂得之,同與德者,德亦樂得之,同與失者失亦。</p> <p class="ql-block">樂得之,信不足焉有不信<span style="font-size:18px;">焉</span></p> <p class="ql-block">等二十四章:</p><p class="ql-block">企者不立,跨者不行,自見者不明,自是者不彰。自伐者無功,自矜</p> <p class="ql-block">者不長。其在道也,曰余食贅行。物或惡之,故有道者不處。</p> <p class="ql-block">第二十五章:</p><p class="ql-block">有物渾成,先天地生,寂兮寥兮,獨立而不改,周行而不殆,可以</p> <p class="ql-block">為天地母。吾不知其名,強字之曰道,強為之曰大,大曰逝,逝曰遠,遠</p> <p class="ql-block">曰反,故道大,天大,地大,人亦大。域中有四大,而人居其一焉。人</p> <p class="ql-block">法地,地法天,天法道,道法自然。</p> <p class="ql-block">第二十六章:</p><p class="ql-block">重為輕根,靜為躁君,是以君子終日行不離輜重。雖有榮觀,燕</p> <p class="ql-block">處超然。奈何以萬乘之主,而以身輕天下?輕則失本,躁則失君。</p>
主站蜘蛛池模板:
鲜城|
江北区|
五大连池市|
贺州市|
乌拉特后旗|
龙门县|
白银市|
高邑县|
朝阳县|
宣武区|
湖口县|
武冈市|
岳阳市|
肥东县|
平原县|
夏邑县|
洞口县|
天长市|
淮南市|
都兰县|
延边|
孟连|
台湾省|
大方县|
鹤庆县|
巧家县|
拉萨市|
自贡市|
邵阳县|
平顺县|
卢龙县|
清丰县|
元朗区|
大关县|
四川省|
广灵县|
临猗县|
林芝县|
清丰县|
福海县|
临高县|